gülnida Admin
Mesaj Sayısı : 182 Kayıt tarihi : 08/01/09
| Konu: :::BEDENİM YÜREĞİME ÇOK BÜYÜK GELİYOR ARTIK::: Çarş. Mart 04, 2009 8:17 am | |
| yaşamı aradım hep, aradım ama kendi yaşamımı bulamadım, kelimelerimi duyurmak, harflerimi ordan oraya savurmak yetmedi. Hep yıllarca içimde biriktirdiğim sevgi düşlerimle uyuyan bir yaşamdaydım ama olmuyor durup dururken bir rüzgar beni uyandırıyor, bir rüzgar sanki içimi ısıtmak için yönünü bana çeviriyor ama görmemeli duymamalıyım sadece sessiz bir sonbahar olmak istiyorum. Hep ileriye bakmayı öğütlerdim çevreme ama gözlerimi her kapattığımda geriye doğru bir yolculuk yaparım nasıl geçmiş bunca zaman ne çok şey yaşanmış, hiçbirşey yaşayamadan. Oysa hep insanca düşlerim, sevgiden kanatlarım, çiçeklerden yüreğim vardı, görülmedi, duyulmadı, hiçbiryere gidemedim, konamadım ama gelenler çok oldu. Umutlar bağladığım adını koyamadığım gri dünyamın bir yerlerinde sevgiden yürekler, aşktan bedenler varken cansız bir kelebek misali kanatlarım üşüdü, pencere kenarında beklemekten yoruldum, giremedim aşkın yuvasına. Şimdi kendime soruyorum yaşamak her şeye yetebilen bir şey midir? Eğer öyleyse yüreğim neden ben bu dünyaya ait değilmişim gibi beni rahatsız etmektedir. Bence sevme ve sevilme isteğinin yaşama isteğiyle beraberce mutluluğu yakalaması gerekir. Belki bugün duygusal orucumu bozabilirim, mesela bir şiir yazabilirim, okunmayan şiirler kategorisinde benimde şiirlerim yerini alabilir ya da kendime yazacağım üç-dört cümle, bu dünyada sevgi anlarına her rastlayışımda olduğu gibi bir düğümün çözülüşü olur, mutluluğum olur özgürlüğüm olur. Sevmekle yaşama başladığım bu şehirde tanıdığım herkes bişeyler söylüyor bana, sevgiden uzak, biri birbirini tutmayan şeyler ve sadece verilen sözler ama ben sözler duymak değil yaşamak istiyorum sevgiyle yaşamak istiyorum. Benim isteklerim sanki bu şehirde geçmiyor beni kimse duymuyor beni kimse görmüyor, oysa sabahtan akşama kadar o kadar çok kişinin karşısına geçip duruyorum ki, beni yok saymalarına, ne hislerle nefes aldığımı görmemelerine inanamıyorum. Uzaklarda bir yerlerde değil burada, olduğum zamanda yaşamak istediğim deli dolu bir yaşam var, bunun içinde bedenime fazlaca büyük gelen bir de yüreğim var. | |
|